Οι θειούχες πηγές βρίσκονται στις όχθες του ποταμού Σέτραχου, δίπλα στη γέφυρα της Ενετικής γέφυρας. Οι θεραπευτικές ιδιότητες των νερών ήταν γνωστές από την αρχαιότητα. Ολόκληρη η περιοχή αποτελούσε μέρος του αρχαίου βασιλείου της Σόλης, του οποίου οι βασιλείς χρησιμοποιούσαν την περιοχή ως θέρετρο ευεξίας συνδυάζοντάς την με τις κυνηγετικές τους εξορμήσεις. Λέγεται ότι ένας ναός αφιερωμένος στον Ασκληπιό, στον αρχαίο θεό της θεραπείας, βρισκόταν στο ίδιο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται η Μονή του Λαμπαδιστή. Τα νερά του ιαματικού λουτρού χρησιμοποιούνται ανά τους αιώνες μέχρι σήμερα για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Μετά την ανακήρυξη της εκκοσμίκευσης και την κίνηση του μοναχισμού, το μοναστήρι του Αγίου Ηρακλειδίου χτίστηκε στον ίδιο χώρο και το Ασκληπιείο μετατράπηκε σε Χριστιανικό Κέντρο Υδροθεραπείας.Η υδροθεραπευτική δραστηριότητα διακόπηκε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, αλλά ξεκίνησε και πάλι, αρχικά στα κελιά του μοναστηριού του Αγίου Ιωάννη και αργότερα στα σπίτια του χωριού Καλοπαναγιώτης και έφτασε στο ζενίθ της κατά τις δεκαετίες 1920-1950. Οι θεραπευτικές ιδιότητες των θειούχων νερών του Καλοπαναγιώτη έχουν επανειλημμένα διαπιστωθεί από επιστημονικές αναλύσεις σε χημικά εργαστήρια της Ευρώπης. Τα νερά αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο για εσωτερική θεραπεία (διαταραχές του πεπτικού συστήματος, των ουροποιητικών οργάνων, αδυναμία και αναιμία και δερματικές παθήσεις), όσο και για εξωτερική θεραπεία, με λουτρά (ρευματικές παθήσεις, αρτηριακή πίεση, διέγερση του νευρικού συστήματος, δερματικές παθήσεις και άλλες).